Wyspa Bohol na skuterze

Drugi, a zarazem ostatni dzień na wyspie Bohol był jednym z najlepiej spędzonych dni I piękniejszych widoków na Filipinach. Bowiem Filipiny to nie tylko rajskie plaże, lazurowa woda I piękne rafy koralowe. Filipiny to także niesamowicie zielona prowincja, nieziemskie wodospady pośrodku niczego… A także nie występujące w innej części świata zwierzęta. Pokażemy Wam dziś inne Filipiny niż te z pocztówkowych zdjęć I reklam! Zapraszamy na wycieczkę przez filipińską prowincję!

Sanktuarium Tarsierów

Z samego rana wypożyczyliśmy skuter I mniej więcej zaplanowaliśmy trasę poprzez najciekawsze miejsca na wyspie Bohol. Pierwszym punktem było Sanktuarium niesamowitych zwierząt – Tarsierów. Jeśli będziesz chciał kiedyś zobaczyć te stworzenia, mała rada – na Boholu są 2 miejsca, w których turyści mogą zobaczyć tarsiery – jedno – Philippine Tarsier Sanctuary niedaleko Corelli, w których byliśmy my. Jest miejscem, gdzie są one ściśle chronione przez pracowników. Bowiem tarsiery to maleńkie stworzenia, które prowadzą nocny tryb życia, zaś w dzień odsypiają. Zaś drugie miejsce, niestety słynniejsze to Loboc Tarsier Conservatory, w którym turyści dotykają tarsiery, karmią, nie pozwalają im spać. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że tarsiery to niezwykle wrażliwe stworzenia, które bardzo boją się kontaktu z człowiekiem, z łatwością popadają w stany lękowe I depresję. Dodatkowo w ciągu dnia naprawdę potrzebują snu, gdyż nocą są bardzo aktywne – wtedy polują, zmieniają swoją pozycję (mimo, że są maleńkie, potrafią przeskoczyć 5 metrów).

Rzeka Loboc

Dalej wsiedliśmy na skutery I ruszyliśmy ku rzece Loboc, gdzie chcieliśmy wynająć kajaki I przepłynąć choć kawałek malowniczą rzeką. Okazuje się jednak, że znalezienie kajaków to nie taka prosta sprawa, jedynym miejscem jest hostel Nuts Huts oddalony nieco od miasta Loboc. Kajaki wynajmuje się na godziny I tu pojawia się pytanie, ile masz czasu I siły wiosłować w pełnym słońcu. Inną opcją, tą bardziej popularną I bardzo komercyjną jest są pływające bufety. Płacisz wstęp na godzinny rejs kolorową łódką po rzece, mając w cenie bufet na łódce. Często czas ponoć umilają lokalni grajkowie. Ponoć widoki piękne, nas jednak to nie przekonało, gdy zobaczyliśmy, jak komercyjne się to miejsce zrobiło. Ale…z hostelu, w którym szukaliśmy kajaków, zaintrygowało nas coś innego…:)

Zip line Loboc

Zip line przewieszony między wzgórzami nad nurtem rzeki, długość 500metrów, wysokość ok. 200metrów. Brzmi nieźle co? 🙂 Więc kajaki I łódki odpuściliśmy, zip line wyglądał zbyt ciekawie, by nie skorzystać!

Przyznać trzeba, że doświadczenie to niesamowite. Koszt przygody za kurs w 2 strony to 400pesos, czyli 8 dolarów. Jedne z najlepiej wydanych pieniędzy dla Piotrka, dla Karoliny może nie do końca. Ale ostatecznie starch przełamany, a widoki robiły swoje. Byłoby łatwiej, gdyby obsługa nie powiedziała Karolinie przed startem, że z jej wagą może się zdarzyć, że straci prędkość I zatrzyma się nad przepaścią na linie… Ale żeby się nie martwiła, obsługa wtedy ją ściągnie…Ostatecznie jednak obyło się bez tego, a kolejna przygoda odhaczona!

Chocolate Hills

Czas jednak dotrzeć na słynne Chocolate Hills, czyli niesamowitą formację wzgórz. Swoją nazwę biorą od faktu, że w najbardziej suchym okresie roślinność na wzgórzach wysycha, przez co kolory z zieleni zmieniają się na brąz. Choć dotarliśmy tu w czasie, kiedy wzgórza powinny być pokryte brązem, całe szczęście soczysta zieleń wciąż nie odpuszczała! Wiele osób, mówiło, że Chocolate Hills to nic takiego, to stracony czas itd. Przyjechaliśmy tu z mieszanymi uczuciami I z niskimi oczekiwaniami, wracaliśmy zachwyceni! Choć wzgórze, z którego podziwiać można Chocolate Hills (Chocolate Hills Viewdeck Point) to miejsce dość komercyjne – możesz kupić wszystko w okolicach parkingu, na szczycie punktu widokowego pozostajesz już tylko Ty I otaczające Cię niesamowite pagórki, których obecność do dziś nie jest wyjaśniona. Lokalsi wierzą, że urosły z łez płaczącego giganta 🙂

Prowincja na Boholu

Przyznać trzeba, że trasa przez środek wyspy, prowadząca do Chocolate Hills jest niesamowita! Jesteśmy wielkimi fanami azjatyckiej prowincji, która w każdym kraju jest inna. Dotąd największe wrażenie zrobiły na nas wietnamskie pola ryżowe na wsiach, przez które przejeżdżaliśmy. Jednak filipińskie wioski na Boholu, pola ryżowe otoczone gigantycznymi palmami I tropikalnymi drzewami, wzgórza wyrastające z nikąd, zapach ryżu I trawy, bawoły skąpane w błocie, farmerzy ciężko pracujący w pełnym słońcu – coś pięknego! Jechaliśmy z otwartymi buziami!

Camugao Falls

Czas leciał bardzo szybko, robiąc kolejne kilometry na skuterze, my jednak mieliśmy w planie jeszcze tego samego dnia wieczorem wsiąść na pokład ostatniego promu z Tagbilaran do Cebu. Powinniśmy już kierować się do punktu początkowego, by oddać skutery, zabrać plecaki I ruszyć ku przystani. Ale gdyby tak jeszcze zaglądnąć, choć na 5 minut, może 7 nad Camugao Falls? Przecież I tak są po drodze…tak tylko zaglądnąć…ok, jedziemy, podążamy za znakami docierając do łąki, gdzie nie ma żadnych aut, skuterów, nic prócz 3 starszych Filipinek, potwierdzających, że dobrze trafiliśmy. Do wodospadu trzeba nieco podejść, przez łąkę, potem schodami w dół, uważajcie, może być ślisko. Ok, lecimy na łeb na szyję, za 2,5h prom a jesteśmy dobry kawał drogi od hostelu. Czy można jednak się oprzeć kąpieli pod wodospadem, gdy jesteś pod nim całkowicie SAM?

Czy może Cię w ogóle interesować czas, pośpiech, kilometry, prom, plecaki, skuter, cokolwiek, gdy jedyne, co musisz zrobić to wskoczyć do wody, płynąć pod strumień wodospadu I wsłuchać się w jego odgłosy?

Wychodzi na to, że odpowiedź brzmi nie, w związku z czym na prom zdążylismy tylko dlatego, że przypłynął z Cebu spóźniony! Gdy dojechaliśmy dosłownie kilka minut przed planowanym odpłynięciem w kierunku Cebu, obsługa dopiero wypuszczała z pokładu ludzi z poprzedniego kursu. Uffff….ulga, bowiem ostatni prom odpływa o 18:40, potem do następnego dnia nie masz jak się dostać do Cebu.

Cebu City

Dotarliśmy do Cebu City na wyspie Cebu nieco zmordowani całym dniem, ograniczoną ilością snu, ogromem wrażeń, których doświadczyliśmy ostatnio. Tym gorsze były nasze odczucia, gdy ujrzeliśmy drugie co do wielkości miasto Filipin – Cebu City. Dotychczasowy ład, skład, czystość, uprzejmość, uśmiech lokalnych w sekundę został zastąpiony przez wszędobylski brud, dystans, bezdomnych. Co my tu robimy I dlaczego??? Niestety był to jedyny sposób na dostanie się w interesującym nas terminie na wyspę Coron, gdyż stąd leci cała masa samolotów. To jednak o świcie pojutrze, co oznacza, że mamy cały dzień tutaj! Obeszliśmy nieco miasto, zjedliśmy kolację na lokalnym street foodowym markecie I dochodzimy do wniosku, że pierwszy raz odkąd jesteśmy na Filipinach, nie czujemy się do końca bezpiecznie. Jakie jednak możesz mieć inne wrażenie, gdy tutaj dosłownie, deptasz po bezdomnych układających się w rządkach do snu na ulicy?

Padliśmy spać, od razu planując, że cały dzień spędzamy poza miastem!

Kawasan Falls

Padło na Kawasan Falls, nasłynniejsze na Cebu wodospady, w których lazurowej wodzie można spędzić cały dzień. Pamiętaj jednak, jeśli kiedykolwiek będziesz się wybierać z Cebu City do Kawasan Falls – podróż autobusem (opcja z klimatyzacją – wez coś do okrycia, bez klimatyzacji niewiele tańsza – brak powietrza, zaduch) trwa lekko ponad 3h w jedną stronę, więc jeśli wybierasz się na wodospady, wyrusz odpowiednio wcześnie. My podczas naszych niemal 8 godzin spędzonych w autobusie w obie strony, odespaliśmy już wszystkie braki snu przez ostatnich kilka dni 🙂 A wodospady? Niewątpliwie piękne, jednak prócz niesamowitego obrazka przed Tobą, gdzie masz kilka różnych wodospadów, z orzeźwiającą, lazurową wodą, z tyłu ten nieoficjalny obrazek – knajpki, bary, wycieczki. Najlepiej od razu ruszyć ku ostatniemu wodospadowi, gdzie nie wszystkim chce się dotrzeć, dzięki czemu nie znajdziesz tu takich tłumów, jak przy pierwszym z Kawasan Falls. Tu też można skakać do wody ze szczytu wodospadu z wysokości ok. 10m, przeżycie niezapomniane 🙂

Transport Kawasan Falls

Autobusy do Cebu City jeżdżą mniej więcej co 30min, zatrzymując się przy drodze dla tych, czekających na transport. Ostatni rusza o godz. 20, upewnij się więc, że nie utkniesz w tutejszej wiosce do następnego dnia 🙂 Jeśli jednak masz jeszcze zapas czasu, przejdź przez ulicę na drugą stronę drogi względem ścieżki prowadzącej do Kawasan Falls! Znajdziesz tu przyjemną knajpkę na plaży, raczej pustą, bo mało kto przyjeżdża tu zjeść – raczej przyjeżdżasz na wodospady I jedziesz dalej, jednak bardzo polecamy skosztować tutejszych przysmaków. Nie pamiętamy już nazwy, gdyż trafiliśmy tu przez przypadek, jednak bez obaw, jest to jedyne miejsce w wiosce, gdzie możesz coś zjeść, znajdziesz na pewno! Z absolutnym przekonaniem stwierdzamy, że tutejsze jedzenie było jak narazie najlepszym, co udało nam się skosztować na Filipinach! A do tego niesamowity zachód słońca wprost z nad talerza! Bezcenne!

Ostatecznie tuż przed północą dotarliśmy do Cebu City, gdzie 3h snu musiały wystarczyć, gdyż o świcie ruszaliśmy samolotem na wyspę Coron w poszukiwaniu raju! I wiecie co? Znaleźliśmy! Przeczytasz o tym tutaj i tutaj

Chcesz poczytać więcej o naszej wyprawie dookoła Filipin?

Zaglądnij do naszych pozostałych wpisów tutaj