Rio de Janerio / dzień 1

Do Rio z Sao Paulo ruszyliśmy autobusem o 24, z nadzieją, że noc w autobusie zleci szybko (ok. 450 km). Owszem, przespaliśmy całą drogę, szkoda tylko że autobus jechał 2 godziny dłużej niż w rozkładzie. Cóż, im dalej tym będzie z tym gorzej, nie ma co narzekać, trzeba się przyzwyczajać 🙂

Ostatecznie po ponad godzinie jazdy po samym Rio autobusem, udało nam się dotrzeć do naszego hostelu, który jest w okolicach Copacabany, by się trochę odświeżyć, porzucić rzeczy i ruszyć w miasto. Pogoda na szczęście dopisywała, jednak na Corcovado było już za późno, więc zdecydowaliśmy, że najpierw pójdziemy na słynną Copacabanę, zażyć kąpieli słonecznej i nie tylko, potem zaś udamy się na Głowę Cukru, póki widoczność jest na tyle dobra, by podziwiać panoramę boskiego Rio.

Na marginesie- podkreślamy, że Rio z bliska jest zupełnie inne niż jego panorama. W oczy biją wszechobecne favele-dzielnice biedy i tego nie da się ukryć. Jednak co jak co, ale widok na Rio „z góry” jest absolutnie oszałamiający, ugina kolana. Nie bez powodu mówi się, że Rio jest jednym z najpiękniej położonych miast na świecie.

Najpierw więc Copacabana- w Rio jest aktualnie wiosna, więc tylko nieliczni tubylcy kąpią się w oceanie, ale pośród tych odważnych dzielny Piotrek walczy z gigantycznymi falami. Karolina wolała zostać bezpiecznie na brzegu, woda jest naprawdę lodowata!

Warto dodać, że Copacabana słynie nie tylko ze swej urody i długości samej plaży, ale także z najdłuższej na świecie mozaiki (ok. 4 km).

Ciężko było podjąć decyzję o opuszczeniu Copacabany, ale przecież czeka na nas wciąż zbyt wiele atrakcji, by ślęczeć na plaży! Pogoda zaczęła się nieco psuć, niebo przesłoniło się mgłą, ale mimo wszystko pomknęliśmy w stronę Głowy Cukru z nadzieją, że zanim tam dotrzemy- niebo się przejaśni. Nie pomyliliśmy się, akurat na czas naszej wizyty na Głowie Cukru niebo pozwoliło swobodnie podziwiać zapierające dech w piersiach widoki. Panorama Rio jest absolutnie niesamowita, nie do podrobienia!

Karolina wciąż krążyła w poszukiwaniu małp, które pamiętała z poprzedniej wizyty, ostatecznie, gdy słońce zaczynało się chować, pojawiły się małe małpki wchodzące do torebek i na ręce byle tylko dać im coś do jedzenia. Urocze!

Po Głowie Cukru mieliśmy w planie jeszcze zaglądnąć na plażę Botafogo, skąd rozpościera się piękny widok na Głowę Cukru, jednak na Górze tak długo podziwialiśmy widoki i droczyliśmy się z małpami, że zdążyło się już zrobić dość chłodno i późno. Wróciliśmy więc na Copacabanę na obiad i kokosa, wsłuchując się w szum fal i ciesząc oczy widokami, a także otaczającymi nas Brazylijczykami z roześmianymi buziami. Od razu cieplej na sercu!

Na wieczór była w planie Lapa- dzielnica rozrywkowa, ale dziś odpuszczamy, bo padamy po nocce w autobusie. Z resztą jutro z samego rana, jeśli tylko pogoda pozwoli to wybieramy się na Ilha Grande- wyspę położoną niedaleko Rio z pięknymi lagunami i zatoczkami z lazurową wodą. Wszystko jednak zależy od pogody, a prognozy póki co nie są zbyt korzystne, liczymy jednak na to, że los nam sprzyja .

Adios!